Hisori Perrallore – Episodi 1 Pjesa 2
Pjesa e dytë e serialit e thellon dramën, dhimbjen dhe tensionet e fshehura mes familjeve, duke vendosur themelet e një romance të ndaluar, një hakmarrjeje të heshtur dhe një beteje të brendshme që ndjek pothuajse çdo personazh. Në qendër të episodit qëndrojnë dy rrugë të ndryshme që, pa e ditur, po afrohen drejt një pike të përbashkët: rruga e Mahir dhe ajo e Canfeza.
Dhimbja e familjes Yılmaz dhe kthimi i Mahirit
Episodi hapet me kthimin e Mahir Yılmazit në shtëpinë e familjes së babait, pas vdekjes tragjike të kushëririt të tij Kemal. Mahiri është i lodhur, i humbur dhe i brengosur, por edhe i zhytur në një hakmarrje të pashprehur. Ai ka marrë një plagë në krah, madje të gjithë çuditen kur mësojnë se e ka qëlluar një vajzë.
Në shtëpinë e Yılmazëve gjendja është e rëndë. Nëna e Kemalit, Gülüzar, është e shkatërruar nga dhimbja, ndërsa hanëmanja e shtëpisë, Süreyya Hanım, përpiqet të ruajë rendin dhe autoritetin. Përmes lotëve dhe zemërimit, Gülüzar refuzon të pranojë që dhoma e djalit të saj të hiqet sikur ai nuk ka ekzistuar kurrë. Dhimbja e saj arrin kulmin kur mëson se Sıla, e fejuara e Kemalit, është shtatzënë. Süreyya Hanım planifikon menjëherë që ta martojë Sılën me Mahir, i vetmi mashkull i mbetur i familjes.
Ndërkohë, Mahiri diskuton me xhaxhain e tij Asaf, duke zbuluar plagën e vjetër që e ka sjellë në qytet: vrasjen e babait të tij, Mehmet Yılmazit. Ai është i bindur se pas krimit qëndron Kürşat Kilimci, babai i Canfezës, një emër që ai e përsërit me urrejtje. Mahiri betohet se nuk do të ketë qetësi derisa ai të paguajë për çdo gjë.
Canfeza dhe udhëtimi i saj drejt “nasibit”
Paralelisht, episodi na çon në jetën krejt tjetër të Canfeza Kilimcit, një vajze të pastër, ëndërrimtare, të rritur me besime popullore dhe përralla. Ajo tregon se ka qenë natën në “Mağarën e Korkutmakut”, ku ka parë një figurë mashkullore dhe nga frika e ka qëlluar me armë. Pa e ditur, ajo ka plagosur pikërisht Mahirin.
Ndërsa Canfeza përpiqet të kuptojë shenjat e fatit, shoqja e saj e ngushtë Sare e bind të shkojnë natën te ujëvara për të hedhur unazat në lumë – një zakon që supozohet të tregojë kush do të martohet atë vit. Canfeza hedh unazën e saj me dëshirën për të gjetur “nasibin” e saj, të lidhur me simbolin e hënës dhe yllit, të cilin e ka parë në ëndërr.
Takimi i madh: Ay dhe Yıldız
Kur Canfeza mendon se unaza është humbur, ajo papritur shfaqet në dorën e një burri. Ai është Mahir.
Ky është momenti magjik i episodit: ballafaqimi i tyre i parë i vërtetë. Mahiri e ka mbajtur premtimin që i dha vetes natën kur e pa në shpellë – ta gjente vajzën që i plagoi krahun. Ai i thotë se unaza i ka ardhur drejt tij me rrjedhën e ujit, sikur fati vetë t’ia kishte sjellë. Ndërkohë Canfeza përpiqet ta marrë, duke protestuar se vetëm “nasibi i saj i vërtetë” mund ta kapë unazën. Mahiri, duke qeshur, i përgjigjet:
“Po ndoshta unë jam nasibi yt.”
Momenti është plot tension, humor, emocion dhe një energji të pashpjegueshme që i lidh të dy.
Takimi i tyre nën dritën e hënës mbyll episodin me një premtim të heshtur që rrugët e tyre nuk do të ndahen më.
